Лiчылкi i забаўлянкi. ГУО "Начальная школа № 2 г.Бреста"

Паважаныя бацькі!

Прапануем Вам народныя забаўлянкі, лічылкі, якія можна выкарыстоўваць у штодзённых зносінах з дзецьмі. Няхай гэтыя маленькія творы мастацтва дапамогуць адчуць прыгажосць і непаўторнасць роднай мовы, спрыяюць выхаванню павагі да свайго народу, далучаць Вашых дзяцей да непаўторнага свету паэзіі.

Забаўлянкі

Сядзіць сыч на капе

Сядзіць сыч на капе,
А сава на другой,
Гой-гой-гой! на другой,
Гой-гой-гой! на другой.

У савы сыч пытае:
— Хто ў лесе гукае?
Гу-гу-гу! — гукае,
Гу-гу-гу! — гукае.

— Дрывасекі мае
Сякуць лес у мяне.
Чах-чах-чах! — у мяне,
Чах-чах-чах! — у мяне.

I сякуць, і крычаць,
Каб звяроў напужаць.
Пух-пух! — напужаць,
Пух-пух! — напужаць.

Гушкі, гушкі, гушкі

Гушкі, гушкі, гушкі,
Прыляцелі птушкі,
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Боты паскідалі,
Кругом паляталі.
Сталі сакатаці.
Чаго птушкам даці?
Прынясу ім жыта,
Будуць птушкі сыты.
Пасыплю гароху —
Хай ядуць патроху.
Ды насыплю грэчкі —
Хай нясуць яечкі.

Сядзіць мядзведзь на калодзе

Сядзіць мядзведзь на калодзе,
Капшук вышывае,
А сыны-медзведзяняткі
Шоўкам падшываюць.

Стары заяц-работнічак
На скрыпцы грае,
А лісіца, а хітрыца
З куста выглядае.

А сарокі-белабокі
Пусціліся ў скокі,
А вароны, стары жоны,
Пайшлі жыта жаці.

А зязюля, а зязюлька
Жыта малаціла,
А карова, а карова
Жыта вынасіла.

Казёл меле, казёл меле,
Каза падсыпае,
А малыя казляняты
У мяшок збіраюць.

Муха месіць, муха месіць,
Камар воду носіць,
А малыя камарочкі
У іх цеста просяць.

У куце сядзіць мядзведзь

У куце сядзіць мядзведзь,
Хустку вышывае,
А лісічка-невялічка
Хатку прыбірае.
А каток пячэ аладкі,
Масла падлівае.
Мышанятка жвава, гладка
Катку памагае.

Ягорачка

Горкай, горкай, горачкай
Ішоў малы Ягорачка.
Ваўкоў не баяўся,
Страхаў не пужаўся.
Выразаў Ягорачка
Дудачку-свісцёлачку,
I свістаў ён птушачкай,
Птушачкай-пяюшачкай.
Горкай, горкай, горачкай
Ішоў малы Ягорачка.

Іграў я на дудцы

Іграў я на дудцы,
Седзячы на будцы.
Ту-лю, ту-лю, ту-лю-лю,
Ту-лю-лю!
Грае мая дудка,
Пяе весялушка.
Ту-лю, ту-лю, ту-лю-лю,
Ту-лю-лю!
Як зайграла дудка —
Прыбег скакаць Юрка.

Кую, кую ножку

Кую, кую ножку,
Паеду ў дарожку.
Дарожка крывая,
Кабылка сляпая,
Еду, еду, еду,
Ніяк не даеду.
Прыпрагу сароку,
Паеду далёка,
У новай кашулі
Да майго дзядулі.
Скоранька паеду,
Каб паспець к абеду.
Ладкі ладком
Ладкі ладком,
Піражкі з мядком,
Кашка з алеем,
Есці не ўмеем.

Ладу, ладу, ладкі

- Ладу, ладу, ладкі
- Дзе былі?
- У бабкі.
- А што елі?
- Кашку.
- А што пілі?
- Малачко.
Бабулька казала,
Як нас частавала:
- Прыходзьце часцей,
Пачастую смачней:
Дам вам сыраквашкі,
Бярозавай кашкі.

Люлі-люлі-люлі

Люлі-люлі-люлі,
Прыляцелі куры,
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Сталі сакатаці -
Што курачкам даці?
Ці ячменю жменьку?
Ці гарошку трошку?
Ці жыта карыта?
Ці бобу каробу?
Трэба даць ім грэчкі,
Каб неслі яечкі.

Сарока-варона

Сарока-варона
На прыпечку сядзела,
Кашку варыла,
Дзетак карміла.
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
А гэтаму не дала.
Гэты пальчык —
Вялікі гультайчык:
Круп не драў,
Цеста не мясіў,
Вады не насіў.
Лыжка на паліцы,
Кашка ў камяніцы.
Шуг! Шуг! Шуг!
Паляцелі —
На галоўку селі.

Кукарэку, певунок

Кукарэку, певунок,
Залаценькі чубок,
Пад паветачку пайшоў,
Курку-рабку там знайшоў.
Пачаў курку пытаць,
Ці ўмее чытаць.
— Не чытаю, не пішу,
Толькі яйкі нясу.
Што дзень дзецям нашу
Аж па цэламу кашу.

Сонейка-сонца

Сонейка-сонца,
Выгляні ў аконца,
Пасвяці нам трошку,
Дам табе гарошку.

Лічылкі

Раз, два - кружава, Тры, чатыры - пачапілі, Пяць, шэсць - кашу есць, Сем, восем - сена косім, Дзевяць, дзесяць - грошы весіць. Грош згубілі, два знайшлі У карчму усе пайшлі: Чай п'юць, кружкі б'юць, На стол грошыкі кладуць.	Раз, два, тры, чатыры, пяць, Выйшаў зайчык пагуляць. Трох ахотнічкаў напала, Майго зайчыка злапала. Піф-паф, о-ё-ёй, Памірае зайчык мой. Прыняслі яго дамой, Паглядзелі - ён жывой.	Раз, два, тры, чатыры, пяць, Шэсць, сем, восем, дзевяць, дзесяць, Выплыў белы месяц, А за месяцам луна, Хлопчык дзеўчыны слуга. - Ты, слуга, падай карэту, А я сяду і паеду. Ты, слуга, падай лімон, А я свісну, а ты - вон!
Раз, два, тры, чатыры, пяць, Шэсць, сем, восем, дзевяць, дзесяць, Выплывае белы месяц, А за месяцам луна, Выйшла дзевіца-слуга. - Ты, слуга, падай карэту, А я сяду і паеду, Ты, слуга, падай мятлу, А я хату падмяту.	Ляцеў лебедзь, Лічыў дзесяць, Цар хацеў мяне павесіць, А царыца не дала І павесіла цара. Цар вісеў, вісеў, вісеў І ў памыйку уляцеў, Усю памыйку аблізаў І спасіба не сказаў.	Цынцы-брынцы, два кальца Выстругалі малайца, На святой нядзельцы Здзелалі кацельцы, Кадельцы упалі, На кузню сказалі. Кузня божыцца: - Не я, Балалаечка мая. Балалаечка-гудок, Разваліўся мой дамок.
Аты-баты, шлі салдаты, Аты-баты, на базар, Аты-баты, што купілі? Аты-баты, самавар. Аты-баты, колькі стоіць? Аты-баты,тры рубля. Аты-баты, хто выходзіць? Аты-баты, гэта я.	Эні, бэні, тры капторы, Мы спаймалі ў лесе вора, Сталі думаць і гадаць, Як нам вора пакараць. Мы звязалі рукі, ногі І пусцілі па дароге. Хто ні едзе, хто ні йдзе, Па капеечцы кладзе. Нам капеечка не нада, Зажмурыцца вору нада.	Рэльсы гнуцца, рэльсы гнуцца, Пад мастом паны дзяруцца, Адзін маленькі панок Удзіраець без парток. А назаўтра рыбакі Прывязлі яму парткі. Ен спасіба не сказаў, Толькі дулю паказаў.